Ο Θανάσης από το βιβλίο "Στη διαπασών" με τα μάτια του Γιώργου...

Ο Γιώργος Β. μαζί με τη βιβλιοπαρουσίαση έστειλε κι ένα σκίτσο του Θανάση, του κεντρικού ήρωα του βιβλίου "Στη διαπασών" του Βασίλη Παπαθεοδώρου.

"Ο τυφλοπόντικας"-Φιλίπ Μπαρμπώ: Βιβλιοπαρουσιάσεις...

Σήμερα οι μαθητές/ριες του Α΄5 διάβασαν τις βιβλιοπαρουσίασεις τους για τον "τυφλοπόντικα" του Φιλίπ Μπαρμπώ...

Τίτλος  Ο ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ

Συγγραφέας  ΦΙΛΙΠ ΜΠΑΡΜΠΩ

Μετάφραση  ΣΥΛΒΑΝΑ ΖΕΡΒΑΚΑΚΗ

Εικονογράφηση  ΣΟΛΒΕΙ ΚΡΕΒΕΛΙΕ

Εκδόσεις  ΝΕΦΕΛΗ

Έτος Έκδοσης  1988

Αριθμός Σελίδων  138

  Ο Τυφλοπόντικας είναι ένα λογοτεχνικό βιβλίο, που μας ταξιδεύει σε μία τάξη όπου υπάρχει πλήρης αταξία. Οι σκανταλιάρηδες μαθητές έχουν βάλει στόχο να μην στεριώσει δάσκαλος μαζί τους. Ώσπου μια μέρα η καθημερινότητα τους και οι προσδοκίες τους αλλάζουν ριζικά.

  Τα παιδιά ανακαλύπτουν τη μαγεία των βιβλίων και αποφασίζουν να διοργανώσουν μια εκδρομή σ’ ένα πρωτόγνωρο μέρος για αυτούς, την θάλασσα, μαζί με τον ξεχωριστό δάσκαλο τους, τον Τυφλοπόντικα. Με διάφορους τρόπους τα παιδία προσπαθούν να μαζέψουν χρήματα για να πετύχουν τον στόχο τους.

  Ο «Τυφλοπόντικας» είναι ένα βιβλίο για παιδία ηλικίας 9-12 ετών. Μεταφέρει στα παιδία το πνεύμα της ομαδικότητας και της εξερεύνησης νέων τόπων. Είναι ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίο με απλές έννοιες, το οποίο θα το πρότεινα και σε παιδιά μικρότερης ηλικίας.

  Το εξώφυλλο απεικονίζει τον Τυφλοπόντικα, όπου έχει για σχεδία ένα βιβλίο, στην μαγική θάλασσα των γνώσεων και της φαντασίας. Με έναν έμμεσο τρόπο μας μεταδίδει από την ήρεμη θάλασσα, την χαλάρωση και την γαλήνη του ταξιδιού της γνώσης…

Με την πειρατική σημαία καρφωμένη στο βιβλίο μας δείχνει την κατάκτηση την γνώσης μέσα από τον σωστό τρόπο διδασκαλίας και διαπαιδαγώγησης των νέων παιδιών. Οι καιρικές συνθήκες δεν πτοούν τον πρωταγωνιστή μας. Στέκεται δυναμικά στην κορυφή του βιβλίου του. Έτσι, μας δείχνει ότι για να πετύχουμε τον στόχο μας δεν πρέπει να τα παρατάμε και να συνεχίζουμε δυναμικά παρ’ όλες τις δυσκολίες που μπορούν να εμφανιστούν στην πορεία.

 Η προσωπική μου άποψη για την απόφαση του εικονογράφου να σχεδιάσει με αυτόν τον τρόπο τον Τυφλοπόντικα είναι πρωτότυπη και μεταφέρονται με έμμεσο τρόπο πολλά μηνύματα στον αναγνώστη. Είναι ένα βιβλίο που το προτείνω να το διαβάσετε, ώστε να περάσετε ευχάριστα τον χρόνο σας.

                                                                

Έφη Τσαγκάκου Α΄5

 Τίτλος  Ο ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ

Συγγραφέας  ΦΙΛΙΠ ΜΠΑΡΜΠΩ

Μετάφραση  ΣΥΛΒΑΝΑ ΖΕΡΒΑΚΑΚΗ

Εικονογράφηση  ΣΟΛΒΕΙ ΚΡΕΒΕΛΙΕ

Εκδόσεις  ΝΕΦΕΛΗ

Έτος Έκδοσης  1988

Αριθμός Σελιδών  138

Παιδιά “ανεπίδεκτοι μαθήσεως” (όπως τα χαρακτήρισε και ο συγγραφέας), παιδιά που δεν αφήνουν δάσκαλο για δάσκαλο να παραμείνει στη τάξη τους πάνω από έξι μήνες αλλάζουν τη στάση τους με την παρουσία του νέου τους δασκάλου.

          Στο βιβλίο “Ο Τυφλοπόντικας” περιγράφονται μερικά στοιχεία της καθημερινότητας του Φράνκ, του λεγόμενου “Ξανθομπάμπουρα” και οι προσπάθειες των συμμαθητών του, του “Τυφλοπόντικα” (του δάσκαλου) και του ίδιου να δούν τη θάλασσα.

Σε αυτό το βιβλίο είναι κρυμμένες όλες οι σκανταλιές των παιδιών, τα παρατσούκλια τους και τα ονόματα των οδών που σου θυμίζουν περισσότερο ονόματα ζώων.

Ο συγγραφέας γράφει με τέτοιον τρόπο που σε κάνει να ταξιδεύεις με το μυαλό σου. Ένα βιβλίο που θα σου διδάξει πως ό,τι ονειρεύεσαι μπορείς να το κάνεις πραγματικότητα ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις. 

                               

                                                                                                 Έλενα Παππά Α΄5

                                                                                                                         

Τίτλος  Ο ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ

Συγγραφέας  ΦΙΛΙΠ ΜΠΑΡΜΠΩ

Μετάφραση  ΣΥΛΒΑΝΑ ΖΕΡΒΑΚΑΚΗ

Εικονογράφηση  ΣΟΛΒΕΙ ΚΡΕΒΕΛΙΕ

Εκδόσεις  ΝΕΦΕΛΗ

Έτος Έκδοσης  1988

Αριθμός Σελιδών  138

Στο βιβλίο «ο τυφλοπόντικας» περιγράφεται η ζωή ενός παιδιού το οποίο ζει στην γειτονιά των εντόμων και συμμετέχει σε μια τάξη εντατικής παρακολούθησης. Τα γεγονότα συμβαίνουν γύρω στο 1980 – 1990. Είναι μια τάξη η οποία συνεχώς διώχνει τους δασκάλους από το σχολείο λόγω της φασαρίας τους και της ανυπακοής  τους. Όμως στη μέση της χρονιάς , ήρθε ένας δάσκαλος διαφορετικός. Κατάφερε με τη συμπεριφορά του και τα αστεία του να κερδίσει τα παιδιά. Έτσι έμαθε όλα τα μυστικά τους και έγινε φίλος τους και όχι μόνο δάσκαλος τους.

Ο συγγραφέας δίνει πολύ ζωντανές εικόνες και περιγραφές και περνάει στα παιδιά μηνύματα όπως να μην τα παρατάνε και να συνεχίζουν μέχρι να πετύχουν τον στόχο τους, όπως τα κατάφερε κι ο Φρανκ (Ξανθομπάμπουρας) να δει και να μυρίσει τη θάλασσα λέγοντας στον δάσκαλο του πως η μυρωδιά της θάλασσας μοιάζει με την φιλία.

                                                                     Γιώργος Σακελλαρόπουλος

"Στη διαπασών"-Βασίλης Παπαθεοδώρου - Βιβλιοπαρουσιάσεις....

Οι πρώτες βιβλιοπαρουσιάσεις που μου έστειλαν το Σαββατοκύριακο οι μαθητές και οι  μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου για το βιβλίο του Βασίλη Παπαθεοδώρου "Στη διαπασών".

Τίτλος: Στη διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης 

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων:256

Στο νεανικό βιβλίο «Στη διαπασών» του Βασίλη Παπαθεοδώρου, περιγράφεται η ζωή ενός έφηβου, ο οποίος βιώνει διάφορες καταστάσεις, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ηλικίας του.

Ο Θανάσης  λοιπόν, είναι ένα δεκαεφτάχρονο αγόρι, που πηγαίνει Τρίτη γυμνασίου, ζει με την μαμά του, την αδερφή του και τον πατριό του, αφού ο βιολογικός του πατέρας δεν γνωρίζει την ύπαρξη του. Ο έφηβος, μισεί το σχολείο, τον πατέρα, τους συμμαθητές του και τσακώνεται με όλους. Ακόμη, είναι ρατσιστής, και δεν αποδέχεται τίποτα ξένο και διαφορετικό. Είναι εγωιστής, ευαίσθητος και χωρίς αληθινούς φίλους.

Αυτό που του δίνει δύναμη, ενέργεια και τον βοηθάει να προχωρήσει στην ζωή του, είναι η ροκ μουσική. Ο Θανάσης , βάζει καθημερινά την μουσική στη διαπασών ακούγοντας τα ροκ συγκροτήματα, που των ωθούν στην βία και στην αγριότητα. Δύναμη του δίνει και το κορίτσι του, η Λουΐζα, την οποία, ενώ την αγαπάει, την διώχνει μακριά του. Έτσι λοιπόν κλίνεται στον εαυτό του, με αποτέλεσμα να γίνεται αυτοκαταστροφικός.

Ο λόγος του κειμένου είναι άμεσος  και μας βάζει στην θέση του πρωταγωνιστή. Μέσα από το μυθιστόρημα μπαίνουμε στην ψυχολογία του εφήβου και καταλαβαίνουμε την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του. Έτσι πολλές φορές παίρνουμε το μέρος του και ταυτιζόμαστε με αυτόν.

Το νεανικό αυτό βιβλίο, περνάει διάφορα σημαντικά μηνύματα στους εφήβους, και τους διδάσκει την ζωή και τα αποτελέσματα της. Τα πιο ωραία και αληθινά κομμάτια είναι όταν ο Θανάσης  μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του για τα προβλήματα και για τις χαρές του.

Κατά την γνώμη μου, το βιβλίο πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσουν οι έφηβοι, διότι θα ταυτιστούν με αυτό. Τέλος μπορεί να διαβαστεί και από μεγαλύτερους, οι οποίοι  θα  αναπολήσουν τα μαθητικά τους χρόνια και θα βοηθηθούν  στις σχέσεις τους με τα παιδιά τους.   

Βαλανιδά  Ιωάννα  Γ΄1

Τίτλος: Στη Διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος  έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων: 253

Στο βιβλίο «Στη Διαπασών» περιγράφεται η ζωή ενός έφηβου αγοριού, ο τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων του και οι διακυμάνσεις των συναισθημάτων του. Πρωτοεκδόθηκε το 2009. Επομένως, θίγει σημαντικά θέματα που αφορούν τη σημερινή κοινωνία.

Ο τίτλος του βιβλίου «Στη Διαπασών» σχετίζεται με τη συνήθεια του ήρωα να ακούει δυνατά μουσική, κάτι που τον χαλαρώνει από την πίεση της καθημερινότητας.

Ο Θανάσης είναι ένα έφηβος, έχει δύο αδέρφια με τα οποία δεν έχει καλές σχέσεις και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στο οικογενειακό του περιβάλλον. Έτσι, μεγαλώνοντας δεν γνώρισε την αγάπη και την οικογενειακή ζεστασιά αλλά τη βία. Ως αποτέλεσμα αδυνατεί να δείξει αγάπη και καλοσύνη. Το γεγονός αυτό τον ωθεί σε κακές παρέες και μετά από πολλές περιπέτειες, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες, μαθαίνει να δίνει μια δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που τον πληγώνουν. Έτσι, αρχίζει να τρέφει συναισθήματα αγάπης για τους άλλους και να επιθυμεί το καλό τους.

Το βιβλίο θίγει διαχρονικά θέματα που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Συγκεκριμένα αναφέρεται στη μεταστροφή της τύχης στη ζωή των ανθρώπων, αφού όλα μπορούν να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Ακόμα τονίζει την επίδραση που έχει στην οικογένεια ο χωρισμός δύο γονέων και η βία στην ανατροφή των παιδιών. Ένα άλλο σημαντικό θέμα που θίγει είναι και η εφηβεία, η οποία μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα των παιδιών και να τα οδηγήσει σε κακές παρέες. Επιπλέον, τονίζεται πως η ρατσιστική συμπεριφορά είναι λανθασμένη και πως οι επιπτώσεις που έχει στους ανθρώπους μπορούν να τους οδηγήσουν σε απρόβλεπτες ενέργειες. Τέλος, γίνεται φανερή η δύναμη της μουσικής στη ζωή του ανθρώπου και ειδικότερα στη ζωή ενός εφήβου.

Το βιβλίο αυτό μου άρεσε και θα το πρότεινα σε παιδιά να το διαβάσουν διότι:

1.     Είναι αξιοπρόσεχτο το γεγονός ότι ο τίτλος κάθε κεφαλαίου είναι η ονομασία ενός τραγουδιού.

2.     Μιλάει για έναν έφηβο, οπότε τα παιδιά μπορούν σχετικά εύκολα να μπουν στη θέση του.

3.     Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη και  κοντά στη γλώσσα των νέων, γιατί ο ίδιος ο ήρωας αφηγείται τη ζωή του.

  

                                                                                       Ελένη Δημητρακοπούλου Γ΄2


Τίτλος: Στη Διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος  έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων: 253

Ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος «Στη διαπασών» είναι ο Θανάσης, ένας αυταρχικός νέος τον οποίο δεν τον νοιάζει απολύτως τίποτα και όλα όσα κάνει όσο άσχημα και αν είναι τα βρίσκει σωστά. Επίσης, του αρέσει τόσο πολύ η μουσική που παρασύρεται και κάνει τρέλες. Όμως δεν μπορεί να καταλάβει πως αυτό που τον κάνει να νιώθει ζωντανό στην πραγματικότητα τον “σκοτώνει”. Επιπλέον, επειδή η ζωή είναι ένας τροχός και οι τροχοί γυρίζουν, πώς θα αντιδράσει ο Θανάσης, όταν όλα στην ζωή του θα πάνε από το κακό στο χειρότερο και τι ρόλο θα παίξει μια κοπέλα από το Γυμνάσιο στην αλλαγή του; Στο μυθιστόρημα υπάρχει πλούσιο λεξιλόγιο και ο διάλογος σε συνδυασμό με την αφήγηση σε α΄ πρόσωπο δίνει ζωντάνια στο μυθιστόρημα. Στο μυθιστόρημα μου άρεσε το γεγονός ότι ο συγγραφέας, όταν το έγραφε μπήκε μέσα στο μυαλό ενός εφήβου και έτσι ήξερε τι έπρεπε να γράψει. Ένα πρόβλημα που θίγει (το μυθιστόρημα) είναι οι  πράξεις και οι αντιδράσεις των εφήβων σε διάφορα θέματα (σχολικός εκφοβισμός, ρατσισμός κ.ά.).

                                                                                ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Γ1

 Τίτλος: Στη διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων:256

   Στο βιβλίο «Στη διαπασών» περιγράφεται η ζωή του Θανάση, ενός εφήβου που ζει στα Καμίνια. Εκδόθηκε πρώτη φορά το 2009 και εξελίσσεται την ίδια περίοδο.

  Ο ήρωας αφηγείται την ζωή του: πώς περνάει τον χρόνο του, τι κάνει για να διασκεδάσει με τους φίλους του, τις συμπάθειες και τις αντιπάθειές του και μέσα απ' όλα αυτά εκφράζει βαθειά τα συναισθήματά του. Το αξιοθαύμαστο μέσα σ' αυτό το βιβλίο είναι πως κάθε κεφάλαιο έχει ένα τραγούδι για τίτλο, το οποίο συνδέεται στενά κάθε φορά με τον ήρωα, αφού και ο ίδιος λατρεύει τη μουσική.

  Τα κυριότερα θέματα που θίγονται είναι ο ρατσισμός και ο εκφοβισμός. Έτσι, το βιβλίο περνάει στους αναγνώστες μια σειρά αντιρατσιστικών μηνυμάτων. Ο λόγος του κειμένου είναι απλός, κατανοητός και εκφράζει την καθημερινότητα των εφήβων.

  Αυτό που με κάνει να προτείνω αυτό το βιβλίο και σε άλλους είναι ο τρόπος έκφρασης του ήρωα, καθώς και η σύγκριση του εαυτού του και της κατάστασης που βρίσκεται κάθε φορά με κάποια τραγούδια.

                                                                                                          Ζωή Πατούνα Γ'3

Τίτλος: Στη διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων:256

Στο βιβλίο «Στη διαπασών» περιγράφεται η ζωή ενός εφήβου, του Θανάση. Το βιβλίο ονομάζεται «στη διαπασών», γιατί μας μιλάει για έναν έφηβο που αγαπάει πάρα πολύ τη μουσική και την ακούει στη... διαπασών.

Η κάθε ενότητα έχει συνδυαστεί με ένα τραγούδι. Τα θέματα που θίγονται είναι κυρίως το bulling και η ψυχολογία ενός παιδιού στην εφηβεία.

Η γλώσσα θα έλεγα ότι είναι απλή, χωρίς ιδιαίτερες σύνθετες λέξεις και μοιάζει αρκετά με τη προφορική. Σε πολλά σημεία «συναντούμε» τη γλώσσα των εφήβων. Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι πως ο συγγραφέας έχει μπει απόλυτα στην ψυχολογία των εφήβων και σίγουρα θα το πρότεινα και σε άλλους να το διαβάσουν. Το μόνο σημείο που δεν μου άρεσε είναι το τέλος που η μητέρα του Θανάση πεθαίνει κι έτσι συνεχίζει ουσιαστικά να μεγαλώνει μόνος του. Το θετικό, όμως, είναι ότι ο ίδιος έχει αλλάξει!

                                                                                                            Τάσος Ζ. Γ΄2

Τίτλος: Στη διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου 

Εικονογράφηση: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων: 253

               Στο βιβλίο «Στη διαπασών», περιγράφεται η ζωή ενός εφήβου αγοριού, του Θανάση ο οποίος περνάει δύσκολες στιγμές καθώς και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα.

               Ο ήρωας, απεχθάνεται πολλά πράγματα. Μισεί το σχολείο, τους ξένους, εκνευρίζεται με τα αδέρφια του, τους καθηγητές του και τον πατριό του γιατί αυτός δέρνει πολύ και τον ίδιο και την μητέρα του. Λόγο της κατάστασης που επικρατεί μέσα στο σπίτι του, δεν αντέχει να ζει πλέον εκεί, δεν έχει πολλούς φίλους, προτιμάει την βία και εμπλέκεται σε ρατσιστικές οργανώσεις.

               Το μόνο που του αρέσει είναι ή μουσική. Η μουσική είναι η αγάπη του γιατί του δίνει ρυθμό. Ιδιαίτερα η άγρια μουσική, που τον παρακινεί σε βίαιες πράξεις. Κάθε κεφάλαιο έχει τον τίτλο ενός τραγουδιού το οποίο συνδυάζεται με τις πράξεις και τα συναισθήματα του Θανάση.

                Στο βιβλίο αυτό με τις περιγραφές που κάνει ο συγγραφέας καθώς και με τον άμεσο λόγο που χρησιμοποιεί, μας βάζει στη θέση του πρωταγωνιστή. Μας προβληματίζει και μας κάνει να σκεφτούμε πως θα νιώθαμε ή πως θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση του ήρωα.

                Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει και θεωρώ ότι αξίζει να το διαβάσετε κι εσείς. Μέσα από τις περιπέτειες του ήρωα παρουσιάζεται το ποσό δύσκολη είναι η εφηβεία μερικών παιδιών και πώς μέσα από αυτή μπορεί να επηρεαστεί και ή συμπεριφορά τους. Το βιβλίο αυτό θα συγκινήσει μικρούς και μεγάλους.

                                                                                        Αγγελική Καπράλου  Γ2

Τίτλος: Στη Διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος  έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων: 253

Στο βιβλίο «Στη διαπασών» περιγράφεται η ζωή ενός παιδιού του Θανάση ο οποίος εκνευρίζεται συχνά με πολλά πράγματα. Του αρέσει η δυνατή μουσική. Συχνά παραφέρεται και κάνει πράγματα που μετανιώνει. Σε μια φάση της ζωής του βιώνει κάποιες αλλαγές που τον ευαισθητοποιούν κατά κάποιο τρόπο και τον κάνουν να σκέπτεται, να νιώθει, και να πράττει διαφορετικά, με περισσότερη λογική.
Είναι ένα μυθιστόρημα του οποίου το περιεχόμενο απευθύνεται σε εφήβους. Με τον απλό και κατανοητό του λόγο θέλει να κεντρίσει το ενδιαφέρον των εφήβων που αντιμετωπίζουν αλλαγές στη ζωή τους και να τους δώσει να καταλάβουν πως στην ζωή εμφανίζονται αλλαγές για να μας κάνουν δυνατότερους και όλα στο τέλος θα περάσουν με λίγη υπομονή.

Αξίζει κανείς να το διαβάσει, επειδή ο συγγραφέας περιγράφει την ψυχολογία ενός εφήβου τόσο πειστικά όσο θα την περιέγραφε κάποιος έφηβος.                                                                                                                                                   Μαρία Α. Γ΄1            


Τίτλος: Στη Διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος  έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων: 253

     

Το βιβλίο «Στη Διαπασών» μας παρουσιάζει ένα παιδί, τον Θανάση, μαζί με άλλους δυο κολλητούς του φίλους, τον Τάσο και τον Παντελή. Αυτά τα παιδιά κάνουν τα χειρότερα πράγματα. Θυμώνουν με όλους τους ανθρώπους του κοινωνικού περιβάλλοντός τους, χτυπούν παιδιά και τα φωτογραφίζουν γδυτά. Ακόμη και ο Θανάσης έχει νεύρα και τσακώνεται με τον πατριό του. Αυτός και οι φίλοι του έχουν τυφλωθεί από τα νεύρα της εφηβείας και δεν ξέρουν τι κάνουν και τους φταίνε όλα. Βεβαία, δεν λείπουν και τα ερωτικά ….      

     Το βιβλίο «Στη Διαπασών» μιλά για τους ανθρώπους που βλέπουν τους εαυτούς τους τέλειους, ενώ οι άλλοι πιστεύουν το αντίθετο.

Το κάθε κεφάλαιο συνδυάζεται με εκλεκτά κομμάτια μουσικής, τα οποία μπορούν να μας παρουσιάσουν κάποιο ενδιαφέρον.

     Τέλος, το βιβλίο αυτό το προτείνω για τους μαθητές του λυκείου, γιατί είναι μέσα στην εφηβεία και πρέπει να δουν κάποια στιγμή την σωστή πλευρά της ζωής.

                                                                                                Περικλής Αργύρης

                                                                                                        Τάξη Γ΄1

Τίτλος: Στη διαπασών

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Έτος έκδοσης: 2009

Αριθμός σελίδων:256

Το  βιβλίο “Στη διαπασών” είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, γιατί θίγει διάφορα θέματα της καθημερινής  ζωής πολλών εφήβων. Ήρωας του βιβλίου είναι ο Θανάσης, ένας έφηβος γεμάτος μίσος. Μισεί τον πατριό του που χτυπάει αυτόν και την μητέρα του, όπως μισεί και το σχολείο, στο οποίο έχει μείνει ήδη δύο φορές στην ίδια τάξη. Εκφοβίζει τους συμμαθητές του και μισεί τους ξένους γιατί παίρνουν τις δουλειές των Ελλήνων. Λατρεύει τη μουσική και κυρίως την άγρια η οποία μαζί με τον θυμό του τον οδηγεί σε πράξεις βίας. Το βιβλίο αυτό δεν αφήνει  αδιάφορο τον αναγνώστη, αντίθετα τον προβληματίζει για τα προβλήματα των εφήβων.

                                                                                                Ζωιτάκης Α. Γ΄2

Ειαστικές δημιουργίες στην Οδύσσεια...

Ζωγραφίζοντας και περιγράφοντας την Πηνελόπη στη Ραψωδία α...

Μαριλένα Σαρανταένα Α΄5

Τσαγκάκου Έφη Α 5

Σακελλαρόπουλος Γιώργος Α 5

 Χριστόπουλος Άγγελος Α 5

Τα ξεχασμένα παλιά παιχνίδια...

Σήμερα οι μαθητές κι οι μαθήτριες του Α΄5 με αφορμή διαθεματική εργασία στη λογοτεχνία με γύρισαν πολλά χρόνια πίσω, τότε που στη γειτονιά, στο σχολείο και στις εκδρομές παίζαμε κλέφτες κι αστυνόμους, αγάλματα, μήλα, κουτσό...

Τα κατάλοιπα μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας

Οι ορκισμένες παρθένες των ορεινών χωριών της Βόρειας Αλβανίας οδεύουν προς εξαφάνιση. Για αιώνες, ωστόσο, υπήρχαν περιοχές ολόκληρες που υποχρεώνονταν γυναίκες να ζουν σαν άντρες προκειμένου να «ξεπλύνουν» την «ντροπή» της μη απόκτησης αρσενικού απογόνου. Η πατριαρχική εξουσία έπρεπε να παραμείνει με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος.

Πρόκειται για γυναίκες που επέλεξαν να ζήσουν σαν άντρες, για να έχουν δικαιώματα και να μη θεωρούνται απλώς περιουσία των συζύγων τους. Αναγκάστηκαν να απαρνηθούν το κοινωνικό φύλο προκειμένου να απολαύσουν κάποιες ελευθερίες που ως γυναίκες θα ήταν αδιανόητο να έχουν, καθώς η ελευθερία θεωρούνταν ταμπού για τις γυναίκες της περιοχής. Στη σημερινή εποχή, κυρίως στη δική μας κοινωνία, αυτό το γεγονός φαντάζει παράξενο, καθώς οι γυναίκες είναι ενταγμένες στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, αφού από το τέλος του 19^ου αιώνα αρχίζει η γυναίκα σε όλο τον κόσμο να εισβάλει στα «αντρικά» επαγγέλματα και στις  επιστήμες, να αποκτάει το δικαίωμα της ψήφου και να προωθείται στα δημόσια αξιώματα.

Παρά, όμως, τους σκληρούς αγώνες που έχουν σημειωθεί με σκοπό την ισότητα των δύο φύλων είναι γεγονός πως εκατομμύρια γυναίκες πλήττονται καθημερινά από προκαταλήψεις και στερεότυπα και γίνονται θύματα βίας και εκμετάλλευσης. Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών εξακολουθούν να υφίστανται και να παραβιάζουν τις αρχές των ίσων δικαιωμάτων και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε πολλές περιοχές. Αν και η γυναίκα σήμερα, τον 21^ο αιώνα, έχει αναγνωριστεί ισάξιο μέλος της πολιτείας, τα κατάλοιπα της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, που, δυστυχώς, είναι βαθιά ριζωμένα, συνεχίζουν να την καθορίζουν, να την προσδιορίζουν και να την χειραγωγούν.

                                                                                            Ελένη Δ. Γ΄2

Εικαστικές δημιουργίες...Η πόλη-κράτος

Γεωργία Κάουλα Α΄2

Αντώνης Δεγαΐτης   Α΄1

Γιολάντα Δήμα Α΄2

Κατερίνα Βλάχου Α΄1

Το σχολείο του χθες και του σήμερα...

Σήμερα οι μαθητές κι οι μαθήτριες του Α5 παρουσίασαν τις εργασίες τους με θέμα "το σχολείο του χθες και του σήμερα" στο πλαίσιο του μαθήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας και συγκεκριμένα του αποσπάσματος "Νέα Παιδαγωγική" του Ν. Καζαντζάκη. Μπορείτε να τις δείτε κάνοντας κλικ στις εικόνες. Η πρώτη εργασία είναι βιντεάκι, καθώς οι μαθητές έβαλαν και μουσική! Μπράβο παιδιά!

 

Το σχολείο στον καιρό του παππού και της γιαγιάς...

Συνέντευξη από τη γιαγιά μου για τα μαθητικά της χρόνια και το σχολείο της....

- Γιαγιά θα ήθελα να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις σχετικές με το σχολείο, όταν ήσουν εσύ μαθήτρια...

-Πώς ήταν το κτήριο και το προαύλιο;

-Το σχολείο ήταν ορθογώνιο και η σκεπή είχε κεραμίδια. Δεν υπήρχαν όροφοι, όπως σήμερα. Οι αίθουσες ήταν μεγάλες γιατί κάθε τμήμα είχε πολλά παιδιά. Το προαύλιο ήταν στρωμένο με χώμα. Το αγαπημένο παιχνίδι που έπαιζα στο διάλειμμα ήταν το κουτσό.

-Πώς ήταν τα θρανία κι ο πίνακας;

-Τα θρανία ήταν ξύλινα. Το θρανίο με την καρέκλα ήτα κολλημένα κι έμοιαζε με παγκάκι. Ήταν μεγάλα, γιατί θυμάμαι ότι καθόμουν μαζί με άλλες δύο συμμαθήτριές μου. Μια φορά ξεχάστηκα να σηκωθώ όρθια, για να πω το μάθημα κι ο δάσκαλος με έβαλε τιμωρία. Κάθε μέρα κουβαλούσαμε κι ένα ξύλο για τη σόμπα της τάξης. Ο πίνακας ήταν μαύρος και γράφαμε με κιμωλία.

-Θυμάσαι πώς ήταν ο δάσκαλός σου;

-Ο δάσκαλος ήταν πολύ αυστηρός. Χρησιμοποιούσε τη Βέργα για να μας τιμωρήσει.

-Τι φορούσες στο σχολείο;

-Ήμουν υποχρεωμένη να φοράω μαθητική ποδιά. Ήταν μπλε. Των κοριτσιών ήταν σαν ρόμπα που έκλεινε με κουμπιά. Στη μέση είχε μια ζώνη. Είχε δαντελένιο γιακά. Στα μαλλιά μου φορούσα άσπρη κορδέλα.

-Τα τετράδιά σου πώς ήταν;

-Τα τετράδιά μου δεν είχαν πολύχρωμες ζωγραφιές. Τα κρατούσα ατσαλάκωτα, γιατί όπως έλεγε ο δάσκαλος «το τετράδιο είναι ο καθρέφτης του μαθητή»

-Τι φορούσαν οι δάσκαλοι και τι οι δασκάλες;

-Ήταν καλοντυμένοι, Οι άντρες φορούσαν κοστούμι κι οι γυναίκες ταγέρ με μακριές φούστες.

-Πώς ήταν η συμπεριφορά των παιδιών προς τους δασκάλους;

-Τα παιδιά φοβούνταν τους δασκάλους και τους συμπεριφέρονταν με σεβασμό. Υπήρχε πάντα μια απόσταση στην επικοινωνία μεταξύ τους.

-Περνούσες ευχάριστα στο σχολείο και γιατί;

-Περνούσα ευχάριστα, γιατί αν δεν πήγαινα στο σχολείο θα έμενα σπίτι ή θα δούλευα. Εκεί έπαιζα, τραγουδούσα και μάθαινα καινούρια πράγματα που δεν μπορούσα να τα μάθω πουθενά αλλού.

                                                                                                                         Ιωάννα Χρ. Α 5

Ο παππούς μου θυμάται την πρώτη μέρα στο σχολείο...

Το προηγούμενο Σάββατο επισκέφτηκα, μαζί με την οικογένεια μου, την γιαγιά μου και τον παππού μου. Ο παππούς μού λέει αμέτρητες ιστορίες από το παρελθόν του και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία μα μάθω για την πρώτη του μέρα στο σχολείο. Μου την περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια. Άρχισε το σχολείο το 1946 και το τελείωσε το 1952. Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Ο παππούς μου ξύπνησε ενθουσιασμένος και γεμάτος αγωνιά μιας και δεν είχε ξανάπαει στο σχολείο αλλά ταυτόχρονα ένιωσε και ένα έντονο χτύπο στην καρδιά για το τι θα συναντήσει .Αργότερα έφαγε και ντύθηκε με πρόχειρα ρούχα εφόσον τότε δεν υπήρχαν ποδιές. Επίσης, στην εποχή του υπήρχε φτώχεια και δεν υπήρχαν χρήματα για να ντυθείς επίσημα. Έπειτα χαιρέτησε τους γονείς του και κίνησε για το σχολείο .Όμως η μητέρα του τον τράβηξε από το χέρι και του είπε να είναι  καλός μαθητής και του ευχήθηκε καλή πρόοδο. Έπειτα τον άφησε να φύγει. Στην συνέχεια κράτησε τον μεγαλύτερο αδερφό του από το χέρι και πήγε στο σχολείο που βρισκόταν στην άλλη άκρη του χωριού. Ο παππούς μου κατοικούσε σε ένα χωριό στον νόμο Βοιωτίας ,το οποίο ήταν σχετικά μικρό και ο χρόνος που έκανε για να πάει από την μια άκρη του χωριού στην άλλη ήταν πέντε λεπτά περίπου .Μόλις έφτασε στο σχολείο έκανε από το πρώτο λεπτό κιόλας φίλους. Όπως είπα και πριν το χωριό ήταν μικρό και όλα τα παιδιά ήξεραν κάποιους. Ο παππούς μου όταν αντίκρισε την δασκάλα του την κ. Αλεξάνδρα (μου έκανε εντύπωση πως θυμόταν το όνομα της δασκάλας του) του φάνηκε συμπαθητική, αγαπητή και μου εξήγησε πως έδινε θάρρος στα παιδία για το τι θα συναντήσουν .Η δασκάλα αυτή από την πρώτη μέρα τους ξενάγησε στον μοναδικό χώρο του σχολείου. Υπήρχε μια πολύ μεγάλη αίθουσα στην οποία υπήρχε

ένας πίνακας και μια έδρα .Πάνω στην έδρα της δασκάλας υπήρχε μια βέργα η οποία τράβηξε όλα τα βλέμματα των παιδιών. Όλοι οι μαθητές φοβήθηκαν και η κυρία τους καθησύχασε λέγοντας τους πως θα τη χρησιμοποιεί σπάνια. 

Στα θρανία κάθονταν 6-6 μαθητές και το σχολείο ήταν μονοθέσιο. Επίσης υπήρχε μια αυλή στην οποία τα παιδιά έκαναν διάλειμμα μόνο μια φορά την μέρα. Γύρω από το σχολείο δεν υπήρχαν κάγκελα και έτσι τα παιδιά την ώρα του διαλείμματος μπορούσαν να πάνε και να φάνε  στα σπίτια τους το κολατσιό τους .Αφού το τελείωναν γυρνούσαν στο σχολείο και άρχιζαν το μάθημα .Μέσα στην αίθουσα υπήρχαν 70 παιδιά. Κάτι ακόμα είναι πως έκαναν μάθημα όλες τις μέρες εκτός από τη Κυριακή. Κάθε πρωί άρχιζαν το σχολείο στις 08.00 και τελείωναν το μάθημα στις 12.30 περίπου ενώ το απόγευμα πήγαιναν στο σχολείο από τις 03.00 και τελείωναν το μάθημα στις 06.00. Τις Τετάρτες και τα Σάββατα δεν έκαναν μάθημα τα απογεύματα. 

Τέλος, ο παππούς μου έπαιρνε πάντα μια τσάντα η οποία είχε ραφτεί στον αργαλειό από την μητέρα του. Μέσα σε αυτήν την τσάντα υπήρχε ένα κονδύλι και μια μαύρη πλάκα .Το κονδύλι ήταν ένα αντικείμενο σαν μολύβι το οποίο έγραφε μόνο πάνω στην μαύρη πλάκα. Η μαύρη πλάκα είχε δυο πλευρές .Από την μια πλευρά η επιφάνεια της ήταν όλη μαύρη και από την άλλη υπήρχαν τετραγωνάκια σαν αυτά που υπάρχουν και σήμερα στα τετράδια αριθμητικής.

                                                                                                  Έλενα Παππά 

                                                                                                            Α’5

   

Ας πάμε λοιπόν λίγο πίσω στο χρόνο. Χρονολογία 1943-44. Πόλεμος στην Ελλάδα. Κατοχή. Παρόλα αυτά ένα μικρό κορίτσι με μπλε ποδιά, όπως όλα τα άλλα, πηγαίνει τα πρωινά σχολείο.

   Ένα μικρό κορίτσι με ξανθά και σγουρά μαλλιά και μπλέ ματάκια αναπολεί εκείνες τις μέρες μετά από 73 χρόνια. Αυτό το μικρό, τότε κορίτσι αποφάσισε να μου διηγηθεί τα παιδικά του χρόνια ως μαθήτρια. Έγινε γυναίκα, μητέρα και γιαγιά όταν αποφάσισε να πει στην εγγονή της πως περνούσε τότε.

  Άρχισε να εξιστορεί αυτά που ήθελε να πει λέγοντας << Τα χρόνια μου ήταν δύσκολα , με φτώχεια και πείνα. Για εμένα μόνο μια χαρά υπήρχε τότε, το σχολείο>>. Συνέχισα να την ρωτάω πως ήταν τότε οι δάσκαλοι και πως φέρονταν στους μαθητές τους. Μετά από μια μικρή παύση, για να σκεφτεί, άρχισε λέγοντας ότι οι δάσκαλοι ήταν καλοί άνθρωποι και πάνω από όλα ευγενικοί και καθόλου βάναυσοι. Όμως συνέχισε λέγοντας ότι η χαρά της δεν κράτησε για πολύ. Ο θείος της, αδερφός, του πατέρα της, επειδή ήταν φτωχοί άνθρωποι, τους υποχρέωσε να σταματήσουν την κόρη τους από το σχολείο και να την άρει στο εργοστάσιο ως λογίστρια. Η γιαγιά μου μικρή τότε, δεν μπορούσε να φέρει αντίρρηση. Έτσι πήγε να δουλέψει σταματώντας το σχολείο. 

    Μέρα με τη μέρα η γιαγιά μου κουραζόταν όλο και πιο πολύ ως παιδί. Ώσπου, ξαφνικά ο θείος της έπαθε ανακοπή καρδιάς. Το εργοστάσιο φαλίρισε και αγοράστηκε από άλλον. Η γιαγιά μου μετακόμισε στον συνοικισμό των Μικρασιατών στο Ρέντη, εκεί γνώρισε τον παππού μου και συνέχισε τη ζωή της.

    Μετά από αυτή τη διήγηση συγκλονίστηκα! Πόσα άραγε, σκέφτηκα έχουν τα παιδιά σήμερα; Πόσες ευκολίες, σχολεία, φροντιστήρια, ρούχα, βιβλία και όμως η μάθηση για αυτά δεν είναι τόσο σημαντική. Με πόση λαχτάρα τα τότε παιδιά ήθελαν να πάνε σχολείο... Ενώ τώρα προσπαθούν να απαλλαγούν ακόμα και από ένα λεπτό μαθήματος.

    Εύχομαι να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η γνώση στον άνθρωπο και πόσο ωραίο είναι που έχουμε τη δυνατότητα να πάμε σχολείο και να λάβουμε αυτή τη γνώση.

                                                                                                 Έφη Τσ. Α΄5

-         Παππού, μπορείς να μου περιγράψεις μια μέρα στο σχολείο σου;

-     Φυσικά, παιδί μου. Πρώτα απ’όλα το σχολείο άρχιζε στις 8:00π.μ και γι’αυτό έπρεπενα φεύγω από το σπίτι δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα, διότι ήταν 1,5 χιλιόμετρο μακριά από το σχολείο. Όταν χτύπαγε το κουδούνι ο Γυμνασιάρχης φώναζε έναν μαθητή να πει την προσευχή. Όταν τέλειωνε, ανέβαινε μία μία τάξη και δεν έπρεπε να αργήσεις, γιατί έτσι και ερχόσουν μετά τον καθηγητή έτρωγες τιμωρία. 

-        

Τιμωρούσαν και πώς;

   Βεβαίως τιμωρούσαν, με γραπτές ή σωματικές τιμωρίες. Για παράδειγμα αν έκανα αταξία μου έλεγε ο καθηγητής να γράψω εκατό φορές «θα είμαι άλλη φορά φρόνιμος» ή μου έδινε μία με τη βίτσα. 

 Μπορείς να μου περιγράψεις ένα περιστατικό;

   Ναι, για άσε με λίγο να σκεφτώ, γιατί έγιναν πολλά.....Α, θυμήθηκα!!! Μία μέρα το πρωί είχαμε πιάσει έναν κοκκινολαίμη. Την επόμενη μέρα πήγαμε στο σχολείο, βάλαμε τον κοκκινολαίμη στο συρτάρι του καθηγητή και μόλις ανέβηκε και το άνοιξε, πετάχτηκε στον αέρα. Επειδή αυτός ο καθηγητής ήταν πολύ δειλός και τον τρομάξαμε έβαλε τετραήμερη αποβολή σε όλη την τάξη. 

-         Ευχαριστώ πολύ παππού για το χρόνο σου. 

-        Να ξέρεις παιδί μου ότι οι παλιές ιστορίες με γυρίζουν χρόνια πίσω και με  κάνουν να νιώθω και πάλι νέος.

                                                                                     Γιώργος Σ.